Leven in een Smart Real Estate in Smart City

Smart Cities

Smart real estate, smart city, waarover gaat dit? Samenwerken met de verschillende partijen in vastgoed en overheidsland wordt gezien als de start van de realisatie. Maar krijgen we dat wel voor elkaar in het Westen? Of is het dromen over mooie zaken totdat het water ons aan de lippen staat en er geen uitweg meer mogelijk is?

Jim zijn leven in 2022
Een jaar geleden was ik bij een presentatie van trendwatcher Jim Stolze. Hij nam ons mee naar zijn leven in 2022. Daarbij werd hij ’s ochtends wakker op het moment dat dit het beste paste bij zijn bioritme. Zijn personal assistent (een robot), paste zijn afspraken en agenda hierop aan. Jim kon rustig wakker worden zonder stress over te laat zijn voor de eerste afspraak. In de badkamer keek hij in de spiegel en werd hij door de spiegel herinnerd aan zijn to do lijst én afspraken van die dag. Hij ging op zijn weegschaal staan die signalen uitzond naar de rest van de wereld over zijn conditie én gewicht. Na zijn gezonde ontbijt werd hij door de elektrische deelauto opgehaald en naar kantoor gebracht. Daar werd Jim ontvangen door de barista met zijn favoriete koffie en ging hij in gesprek met zijn collega’s. Zijn personal assistent had een groot deel van zijn mail beantwoord en vroeg hem om de mails die ze niet kon beantwoorden, door te nemen en beantwoorden.

Jim werkte die dag met mensen samen die op zijn kantoor waren, maar die ook elders in de wereld hun kantoor hielden. Na zijn korte werkdag, er is immers in 2022 geen werk meer voor iedereen, ging hij ontspannen. Dat deed hij door te sporten, waarbij de resultaten gedeeld werden met zijn werkgever, vrienden en andere belangstellenden. Hij kreeg voor zijn prestaties complimenten vanuit Tokio, van een zakenrelatie. Na zijn gezonde maaltijd met vrienden werd hij door een volgende deelauto naar zijn flat gebracht. Hij ging na een aantal fasen met verschillend slaapopwekkend licht naar bed en sliep tevreden in.

Jim zijn leven en de presentatie spraken me aan, terwijl het bij andere deelnemers in de zaal hele andere reacties opriep. De presentatie werd ondersteund door plaatjes, waarbij steeds grote gebouwen, groene parken, en veel internetsignalen zichtbaar waren. Mij leek zo’n leven wel iets!

Smart cities
Onlangs kreeg ik het boek van Pieter Ballon, Smart Cities, onder ogen. Tijdens het lezen ervan zag ik steeds Jim voorbijkomen en dacht ik aan het mooie leven dat hij ons voorgespiegeld had. Ballon heeft vast en zeker soortgelijke gedachten gehad toen hij het boek over Smart Cities schreef. Bijzonder is dat hij daarbij Aristoteles (384-322 voor Christus) beschrijft. Niet omdat dit een oude en wijze man was, maar omdat die volgens Ballon al aangaf dat steden belangrijk zijn. Ze hebben een onmisbare functie omdat ze variëteit organiseren in plaats van homogeniteit. Steden zijn dynamisch omdat mensen er komen, gaan en zich ontwikkelen. Een stad draagt bij aan het leerproces tot goed burgerschap. Gedraag je je als stedeling niet goed, dan word je verstoten uit de stad. Daarnaast komen burgers er niet onderuit om actief te zijn om de leefbaarheid te garanderen.

Leefbaarheid anno 2022
Ballon vindt deze uitgangspunten nog steeds de bron van samenleven in de stad. In de komende decennia woont zo’n 70 tot 80 procent van de wereldbevolking in een stad. Dat maakt dat het leefbaar houden van de stad een uitdaging is én blijft. Maar gelukkig beschrijft Ballon de oplossing voor de drie prioriteiten die hij hierbij ziet in zijn boek. De prioriteiten zijn verkeer, veiligheid en vuiligheid. De oplossingen voor de uitdagingen zitten in het smarter maken van de stad. Waarbij door het ontwikkelen van the internet of things, toepassingen ontstaan die leven én samenwerken mogelijk maken. Probleem is daarbij wel dat we de issues rond privacy moeten oplossen. Ballon vindt dat alles op te lossen is door te gaan samenwerken. Alleen weet ieder dat we alleen tot samenwerken overgaan als er ook een echte sense of urgency is. Die is er nog lang niet in onze kant van de wereld, zodat samenwerken een oplossing lijkt die niet realistisch is op dit moment. Het maakt dat ik bij het lezen van dit boek, het moeilijk vind om plaatjes van grote gebouwen, groene parken en veel internetsignalen te zien. De boodschap maakt dat ik eerder denk aan veel verkeer, vervuiling en onveilige zaken.

En wat gebeurt er in de praktijk?
Natuurlijk kan ik dromen en een goed boek bekijken vanuit die gedachten. Maar, wat is nu de stand van zaken op het gebied van smart cities of gebouwen? Er wordt veel gebouwd en als je google raadpleegt op ‘smart real estate’, dan kom je vooral artikelen uit India tegen. Een land waar veel gedaan moet worden om de steden leefbaarder te maken. De vele bewoners gaan daar van krottenwijken naar flats die dan direct smart zijn. Een echte overgang, vanuit een echte sense of urgency ingegeven. Daarmee heeft het in mijn ogen een grote kans van slagen.

Privacy
Want ondanks de barre woonomstandigheden is in India het mobiele net goed geïntegreerd in het dagelijks leven. Wellicht zelfs beter dan in Nederland en België. Daarnaast is men in India niet bezig met privacy, voor de meeste mensen is dat zelfs een woord waarvan men de betekenis niet kent. Het invoeren van datasharing via the internet of things is daar dan ook geen issue zoals in het westen. Dat maakt het een goede pilotomgeving. Als je inderdaad de weerstand tegen vele dingen niet hebt, dan kan een ontwikkelaar en bouwer sneller aan de slag en krijgen zij meer kansen om de droom van een smart real estate flat en nog groter gedacht een smart city, te realiseren. Op de een of andere manier is het voor mij makkelijker om hier de plaatjes van grote gebouwen, groene parken en veel internetsignalen bij voor te stellen.

Geschreven door Helma van den Berg, manager business opportunities.

Inspiratie uit:
Presentatie Jim Stolze, 2015 tijdens Das Groen Gras dagen (zie ook filmpje van 3 minuten)